Γαμημένα e-mail αλυσίδα!!!

Σήμερα το πρωί μου ήρθε το παρακάτω κείμενο:

Γεια.
Με λένε Κόννυ και πάσχω από ενοχές επειδή δεν έχω στείλει 50 δισεκατομμύρια γαμημένα e-mail-αλυσίδα τα οποία έλαβα από ανθρώπους που πραγματικά πιστεύουν ότι, αν συνεχίσεις την αλυσίδα, ένα κακόμοιρο 6χρονο στην Καστανομαγούλα, που έχει ένα βυζί στο κούτελό του και ένα αυτί στον κώλο του, θα μαζέψει λεφτά για να μπορέσει να χέσει!

Ειλικρινά πιστεύετε ότι ο Bill Gates θα δώσει σ'εσάς, και σε όποιον στείλετε το e-mail του, $1000; Πόσο βλάκες είστε;
'Αααααααααα, κοιτάξτε! Αν κάνω scroll down σε αυτή τη σελίδα και κάνω μια ευχή, θα πάω στο κρεβάτι με όλα τα μουνιά του περιοδικού!'
Τι μαλακίες!
Ή ακόμα, μπορεί τα διαβολικά ξωτικά των e-mail/αλυσίδων να έρθουν στο σπίτι μου και να με πηδήξουν στον ύπνο μου επειδή δεν συνέχισα μία αλυσίδα που ξεκίνησε ο Απόστολος Πέτρος το 5 μ.Χ. και την έφεραν στην Ελλάδα νάνοι προσκυνητές με το Έλλη!

Χέσ'τους! Δείξε λίγη ευφυΐα, γράψε στ'αρχίδια σου τη Γερμανίδα ναζίστρια δικηγόρο με οικολογικές ανησυχίες, που νομίζει ότι ξέρει όλα, και σκέψου σε τι συνεισφέρεις με το να στέλνεις τέτοια e-mail. Το πιο πιθανό να γίνεις αντιπαθής.

Αυτό που θέλω να πω είναι το εξής: Αν λάβεις ένα e-mail/αλυσίδα, το οποίο απειλεί ότι δεν θα κάνεις σεχ ή δεν θα έχεις τύχη για την υπόλοιπη ζωή σου, άστο και σβήσε το. Αν έχει πλάκα, στείλε το. Μην τη σπας στον κόσμο με το να τους κάνεις να νιώθουν ένοχοι επειδή ένας λεπρός στη Μποτσουάνα, που δεν έχει δόντια και είναι δεμένος σε
έναν πεθαμένο ελέφαντα εδώ και 27 χρόνια, έχει σαν μόνη του λύτρωση τα 5 σεντς που θα λάβει αν εσύ στείλεις αυτό το e-mail!

Α, παρεμπιπτόντως, προς όλους εσάς τους χαζούς εκεί έξω: ΚΑΜΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΕΙ ΤΑ E-MAIL ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΤΗΣ. ΟΧΙ, ΟΥΤΕ Η MICROSOFT!! Τώρα, στείλε αυτό το e-mail σε όλους τους γνωστούς σου. Διαφορετικά, αύριο το πρωί το βρακί σου θα έχει γίνει σαρκοφάγο και θα φάει τα γεννητικά σου όργανα!!

Με αγάπη,
Ένας Συστηματάς.. Johnny

Πολύ ΣΩΣΤΟ το βρήσκω το μύνημα...

Μια φορά και έναν καιρό...

Μια φορά και έναν καιρό εκλέχτηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας ο μόλις 48 ετών Καραμανλής. Μέγας αντίπαλός του ο Παπανδρέου, ο οποίος όταν ήταν 42 ετών (νεότατος και εκείνος) είχε αναλάβει το υπουργείο Παιδείας για δύο χρόνια.

Ο Καραμανλής κυβέρνησε για περίπου τρία χρόνια και στη συνέχεια έκανε εκλογές. Τις κέρδισε, παρά το γεγονός ότι εισήλθαν στη Βουλή πέντε κόμματα, παρά το γεγονός ότι η κρατική μηχανή είχε αποδειχθεί ανίκανη να αντιμετωπίσει τις φυσικές καταστροφές που έπληξαν τη χώρα και παρά το γεγονός ότι είχε ξεσπάσει μέγα σκάνδαλο με την ανεξέλεγκτη διαχείριση εκ μέρους των ασφαλιστικών οργανισμών των αξιογράφων τους. Στην αντιπολίτευση ο Βενιζέλος άρχισε να ανεβάζει τους τόνους κατά του Παπανδρέου αμφισβητώντας ανοικτά την πρωτοκαθεδρία του.

Στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής οι ΗΠΑ κατηγορούσαν την Αθήνα για υπερβολικά οικονομικά και πολιτικά ανοίγματα προς τη Μόσχα. Παράλληλα στην Τουρκία κέρδιζαν τις εκλογές οι δυνάμεις τις οποίες το στρατιωτικό κατεστημένο χαρακτήριζε ύποπτες για υπερβολική ανοχή στην ισλαμική θρησκευτική παράδοση.

Μπερδευτήκατε κάπως;

Για όσους δεν κατάλαβαν, αναφέρομαι στη δεκαετία του 1950. Στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, στον Γεώργιο Παπανδρέου και στον Σοφοκλή Βενιζέλο. Αναφέρομαι, επίσης, στις πλημμύρες και στους σεισμούς του Βόλου (που κατέστρεψαν το μουσείο του), στην επίσκεψη- για πρώτη φορά στην Ελλάδα-του τότε υπουργού Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Ντιμίτρι Σεπίλοφ και στην επικράτηση του Αντνάν Μεντερές (τον οποίο αργότερα κρέμασαν οι στρατηγοί) στην Τουρκία.

Σας θυμίζω ότι από το 1957, με ειδικό νόμο της χρονιάς εκείνης, η Τράπεζα της Ελλάδος παρέχει υπηρεσίες θεματοφύλακα στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, χωρίς όμως στις εν λόγω υπηρεσίες να συμπεριλαμβάνονται η αξιολόγηση της επένδυσής τους σε ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου ή ο έλεγχος των τιμών.

Σας θυμίζω ακόμη ότι το 1958 εκπροσωπήθηκαν πέντε κόμματα στην ελληνική Βουλή: η ΕΡΕ, το Κόμμα των Φιλελευθέρων, η ΕΔΑ, η Ενωσις Λαϊκού Κόμματος και η Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ενωσις.

Τι καταλαβαίνετε;

Φαίνεται ότι μαζί με τη ζωή μας που κύκλους κάνει, σύμφωνα με ένα δημοφιλές τραγούδι, κάνει κύκλους και η πολιτική ζωή...

Το παραπάνω κείμενο το βρήκα σε άγνωση πηγή στο Internet.

Εδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι ο παπάς ; Η απάντηση είναι, παντού

Λίγοι το έχουν πάρει μυρωδιά, αλλά η διαμάχη που έχει ξεσπάσει και εξελίσσεται στο ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει περίτρανα την κυρίαρχη θέση της Εκκλησίας στην ελληνική κοινωνία δια μέσου των γενεών. Και οι τρεις διεκδικητές της ηγεσίας του κόμματος προέρχονται από οικογένειες ιερέων, όχι του πολύ μακρινού παρελθόντος. Ο προπάππος του κ. Γ. Παπανδρέου, ο πατέρας δηλαδή του Γεωργίου Παπανδρέου, ήταν ιερέας, ο παππούς και ο προπάππος του Ευ. Βενιζέλου ήταν ιερέας και ο πατέρας του Κ. Σκανδαλίδη ήταν επίσης ιερέας! Δεν είναι φοβερό το γεγονός ότι και οι τρεις επίδοξοι αρχηγοί του σοσιαλιστικού κόμματος προέρχονται από οικογένειες ιερέων;

Μετά από αυτό, μάλλον δεν δικαιούμαστε να γκρινιάζουμε γιατίη Ελλάδα δίνει την εντύπωση, η μάλλον είναι, χώρα μουλάδων. Όχι ότι οι παραπάνωτρεις φταίνε για την καταγωγή τους, αλλά τα ιστορικά των οικογενειών τους εξηγούν γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν τάσσεται αναφανδόν υπέρ του διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας. Και αν αυτό θεωρείται υπερβολή, τότε εξηγεί γιατί πάρα πολλά «πρωτοκλασάτα» στελέχη έπαιζαν με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο, όταν ο φουκαράς ο κ. Σημίτης έδινε σχεδόν μόνος του την μάχη για τις ταυτότητες. Δεν ήταν και λίγοι άλλωστε από τους ΠΑΣΟΚους που εκείνοι την εποχή έβριζαν τον Σημίτη γιατί η μάχη για τις ταυτότητες στοίχισε κατά την εκτίμησή τους απώλειες άνω του 2% στις εκλογές.

Όλα αυτά και άλλα-ανάγονται στο παρελθόν, αλλά εξηγούν σε ένα βαθμό πως και γιατί η εδραίωση της ισχυρότατης θέσης της ελληνικής εκκλησίας ανάγεται μεν στο παρελθόν , αλλά συνεχίζεται και σήμερα. Δεν υπάρχει επίσημη τελετή που το παπαδαριό να μην δίνει το «παρών» εν σώματι και με κάθε μεγαλοπρέπεια. Από τα εγκαίνια της ΔΕΘ ως την έναρξη της καινούργιας Βουλής και από τις επετείους των εθνικών εορτών ως τις ευκαιρίες που δίνουν έκτακτα γεγονότα,ακόμη και η κατάκτηση ενός διεθνούς τίτλου από μία εθνική ομάδα. Πέρα βέβαια από τις πάμπολλες θρησκευτικές γιορτές στις οποίες φυσιολογικά πρωτοστατούν οι παπάδες.

Υπάρχουν εποχές που τα μαύρα ράσα και τα καλιμαύχιακυριαρχούν στις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αν και στην πραγματικότητα ποτέ σχεδόν δεν λείπουν. Μία τέτοια εποχή είναι και η τωρινή. Η ασθένεια του κ. Χριστόδουλου είναι εύλογο να προκαλεί το ενδιαφέρον, αφού είναι ο προκαθήμενος μιας εκκλησίας που έχει κυρίαρχη θέση στην κοινωνία μας. Όπως εύλογο είναι και το ενδιαφέρον για το ποιος θα τον διαδεχθεί. Μπορούμε επίσης να δεχθούμε ότι το ενδιαφέρον αυτό είναι αυξημένο, αφού ο κ. Χριστόδουλος είναι μία ιδιαίτερη προσωπικότητα που με τις παρεμβάσεις του σε εξωεκκλησιαστικά θέματα είχε προκαλέσει αντιδράσεις και διαμάχες. Αλλά όλα έχουν ένα μέτρο και το μέτρο αυτό το ξεπέρασαν, όπως κάνουν πάντα σχεδόν, τα ΜΜΕ.

Το συμπέρασμα είναι ότι εκκλησία, πολιτική και κοινωνία συνεχίζουν να βαδίζουν σφιχταγκαλιασμένες στην Ελλάδα και πολύ δύσκολα θα χωριστούν. Η «λευίτικη» καταγωγή των κ.κ. Παπανδρέου, Βενιζέλου και Σκανδαλίδη, αποτελεί σύμπτωση, αλλά είναι και ενδεικτική.

Το παραπάνω άξιο αναφοράς άρθρο το βρήκα ΕΔΩ και είναι του Άγγελου Στάγκου.